Icelandic Group

Dagur íslenskrar tungu er í dag, 16. nóvember, á afmælisdegi Jónasar Hallgrímssonar. Allir sem eiga íslenskuna að móðurmáli og líka þeir sem hafa lagt það á sig að læra málið eru hluthafar í íslenskunni og geta með mæli sínu aukið við félagið eða ekki.

Gengi íslenskunnar er nú svona og svona; ég er sérstakur svartsýnismaður þegar kemur að íslenskunni. En, miðað við önnur tungumál þá má kannski vel við una. Sniðug auglýsing frá Mjólkursamsölunni í Fréttablaðinu í dag þar sem lögð er áhersla á öll þau nýyrði sem smíðuð hafa verið um og yfir nýja tækni, nýja hugsun. Mun minna gert af þessu annarstaðar. Danska og sænska, til dæmis, og ítalska og franska eru tungur útbíaðar í enskuslettum.

En, ég hef miklu minni áhyggjur af einstaka slettum heldur en þeirri stórkostlegri mengun sem felst í ísl-enskunni svo kölluðu, það er að mælt og rituð íslenska sé hugsuð út frá enskum málhætti en orðin íslensk. Líka því sem nú veður uppi í tali og skrifum yngra sem eldra fólks, því að „vera að“ gera eitthvað. Dæmi: Ég er ekki að skilja þetta, í stað Ég skil þetta ekki o.s.frv. Ég hef bara hreinlega af því stórar áhyggjur að þetta verði málið þegar börnin mín eru orðin fullorðin því þetta er íslenskan í dag, málið innan Icelandic Group. Ég verð bara að segja það og er bara að hafa af þessu stórar áhyggjur.

Annað sem ég tek eftir er að dagblöðin virðast hafa slegið af gæðakröfum sínum um gott mál. Helst er þetta áberandi í Fréttablaðinu; varla líður sá dagur núna að einhver fyrirsögnin eða undirfyrirsögnin hafi ekki að geyma meinlega málvillu. Svo ég tali nú ekki um almenna textann í blaðinu öllu. Ég veit að blaðamenn hafa mikið að gera, en útgefendur og ritstjórar hljóta að gera þá lágmarkskröfu til blaðamanna sinna að þér séu sæmilega ritfærir á íslensku. Skilst að í Blaðinu í dag, því gagnmerka riti, sé nafn fyrirbærisins Silvíu Nætur eignafallsbeygt sem Silvíu Nóttar.

Að gefnu tilefni skal það tekið fram að myndin sem skreytir pistil þennan er af erlendri tungu.