Þetta gula

Þið ykkar sem búið á Íslandi, nánar tiltekið á suðvesturhorninu, vitið hvað ég á við þegar ég segi að í dag höfum við himininn höndum tekið, höndlað hamingjuna, vitrast hið góða, upplifað fegurðina, hlotnast hlutdeild í suðrinu, sólinni, hitanum og allri þeirri göfugu menningu sem þessu fylgir. Við erum betri fyrir vikið; betri í bakinu, skapinu, gigtinni. Betri foreldrar og bara betri manneskjur almennt.

Þegar sólin skín - þegar fjandans sólinni þóknast á skína á þetta helvítis norðursker sem þetta volaða land er, plagað af framsókn og íhaldi hægri vinstri, tollum og gjöldum júneimit, ógnarháu bensínverði, niðurskurði ... Æi, hver nennir að pæla í þessu leiðinda fólki sem vanvitar landsins allir sameinaðir hafa kosið yfir okkur aftur og aftur og aftur og aftur - Þegar sólin skín, þá er sól. Kommon!

Eftir langan, langan vetur sem varði langt fram í júlí má ég til með að birta veðurkort afmælisdags konu minnar, nebblilega í dag; daginn sem Skaginn breyttist í Sólarskaga og allt varð bjart og skuggarnir jafnvel eftirsóttir.