Fratkettir

Áramótin eru tími flugeldanna sem skera upp himininn svo honum blæðir rauðu, gulu, grænu og bláu. Flugelda kalla sumir rakettur og aðrir fratketti. Ég hef eins og margir aðrir ánægju af því sjónarspili sem ljósasýningar og sprengingar flugeldanna skapa. Man alltaf eftir flugeldasýningunni á Menningarnótt í Reykjavík árið 2000, en þá náðu flugeldar nýjum hæðum; litadýrðin var stórkostleg og það var eins og nýr fídus hefði bæst við sýninguna, nefnilega tempó og hrynjandi.

En, flugeldaáhugi minn nær ekki lengra því ekki nenni ég að skjóta þessu og aldrei hefur mér dottið í hug að kaupa fratkettina fokdýru. Til hvers í ósköpunum ætti ég að kaupa flugelda fyrir þúsundir króna þegar úr görðunum og af götunum kringum mig skótast upp tugir og hundruð þúsunda króna í formi flugelda, eldterta, sprengjukínverja og ég veit ekki hvað. Það eina sem ég þarf að gera er að sveigja höfuð mitt aftur á bak, sem ég geri hvort eð er til að súpa af freyðivínsglasinu mínu, og horfa til himins ... og vollá; fyrir augu mín ber mikil litadýrð. Ég hef aldrei gert betri ekkikaup en einmitt öll þau áramót sem ég hef lifað og ekki haft nokkurn áhuga á því að kaupa rakettur. Allt ókeypis og ekki bara það heldur líka fyrirhöfnin við kaupin og skotin á eldunum.

Kærar þakkir til allra þeirra sem sponsuðu hreint ágætis flugeldasýningu hér á Akranesi. Gleðilegt ár 2006 óskar og skrifari á Gúrkunni dyggum lesendum sínum, þ.e. Jóni Knúti og mömmu sinni.